
دولت حضرت مهدی(عج) و رجعت امام حسين(ع)

((رجعت)) مسأله اي است كه در زمان ظهور نمود پيدا ميكند و حضرت ولي عصر(ع) صاحب رجعت است. اولين امامي كه در دولت كريمه رجعت ميكند، امام حسين(ع) است و بعداز امام زمان، حضرت سيد الشهدا، حاكم و امام حكومت ميباشد.
1. رجعت امام حسين(ع)
بعد از حضرت حجت (ع) اولين شخصي كه رجعت ميكند و بر سراسر گيتي حكومت ميكند، امام حسين(ع) است و در اين قسمت به پاره اي از روايات در اينباره، اشاره ميشود:
1. امام صادق(ع) فرمود: ((اولين كسي كه زمين بر رويش شكافته ميشود و به دنيا بر ميگردد، حسين بن علي است)).(1)
آن حضرت هم چنين فرمود: ((اولين كساني كه به دنيا بر ميگردند، حسين بن علي(ع) و يارانش و يزيد بن معاويه و يارانش هستند كه همه آنها را از اول تا آخر ميكُشد)). سپس امام صادق(ع) اين آيه شريفه را تلاوت فرمود: ((پس شما را بار ديگر بر آنها مسلّط كنيم و با مال و فرزندان ياري رسانيم و تعدادتان را افزونتر كنيم)).(3)
و امام محمد باقر(ع) ميفرمايند: امام حسين(ع) شب عاشورا به اصحابش فرمود: بشارت باد شما را به بهشت، به خدا قسم كه بعد از آنچه بر ما جاري شود، مكث خواهيم كرد آن قدر كه خداي تعالي خواسته باشد، پس بيرون مي آورد ما و شما را در آن هنگامي كه قائم ما ظاهر شود، پس انتقام خواهد كشيد از ظالمان، و ما و شما مشاهده خواهيم كرد ايشان را در سلاسل و اغلال و گرفتار به انواع عذاب و نكال...))(4)
و امام حسين (ع) در روز عاشورا، دوباره از ((رجعت)) خود سخن گفته، ميفرمايد: ((من اولين كسي خواهم بود كه زمين شكافته ميشود و رجعت ميكنم)).(5)
و در زيارت حضرت ابوالفضل(ع) ميخوانيم: (( اي پسر اميرمؤمنان! من به محضر شما شرفياب شدم؛ در حالي كه دلم تسليم شما و ياريم آماده براي شما است... من با شمايم، با شمايم، نه با دشمنان شما. من نسبت به شما و بازگشت شما از ايمان آورندگان و نسبت به آنان كه شما را كشتند، از كافرانم)).(6)
2. امام حسين (ع) در سوگ حضرت مهدي(عج)
بر اساس رواياتي كه درباره رجعت وارد شده، امام حسين (ع) در اواخر حكومت ولي عصر، با اصحاب باوفايش رجعت ميكند و براي همه مردمان معرفي ميشود، تا كسي در مورد آن حضرت دچار ترديد نگردد. هنگامي كه همه مردم او را شناختند، اجل حضرت بقية الله فرا رسيده، چشم از جهان فرو ميبندد. آنگاه امام حسين(ع) متصدي و متولي امر غسل، كفن، حنوط و دفن ايشان ميگردد.
امام صادق(ع) درباره آيه 6 سوره اسراء ميفرمايد: ((مقصود زنده شدن دوباره امام حسين (ع) و هفتاد تن از اصحابش در عصر امام زمان است؛ در حالي كه كلاه خودهايي طلايي بر سر دارند و به مردم، رجعت و زنده شدن دوباره حضرت حسين(ع) را اطلاع ميدهند تا مؤمنان به شك و شبهه نيفتند)). اين در حالي است كه حضرت حجت در ميان مردم است؛ چون معرفت و ايمان به حضرتش در دلهاي مردم استقرار يافت، مرگ او فرا ميرسد. پس امام حسين(ع) متولي غسل، كفن، حنوط و دفن ايشان ميشود و هرگز غير از وصي، وصي را تجهيز و خاك سپاري نمي كند)).(8)
امام صادق(ع) ميفرمايد: ((حسين(ع) با اصحابش ميآيند و هفتاد پيامبر آنان را همراهي ميكنند؛ چنان كه همراه موسي (ع) هفتاد نفر فرستاده شدند. آنگاه حضرت قائم(ع) انگشتر را به وي ميسپارد و امام حسين(ع) غسل و كفن، حنوط و دفن حضرت قائم را بر عهده ميگيرد)).(9)
1) بحار الانوار، ج 53، ص 39؛ الزام الناصب، ج 2، ص 360؛ تفسير برهان، ج 2، ص 408؛ ايقاظ ،ص 360.
2) سوره اسراء، آيه 6.
3) بحارالانوار، ج 53، ص 76؛ تفسير صافي، ج 3، 179؛ تفسير عياشي، ج 2ص 282؛ نورالثقلين ج 3، ص 140؛ تفسير برهان، ج 2، ص 408.
4) گزيده كفاية المهتدي، ص 105 و 106، ح 19.
5) بحار الانوار ج 53، ص 62 ؛ ايقاظ، ص 352 ؛ فوز اكبر، ص 36.
6) بحار الانوار، 22، ص 173؛ شيعه و رجعت، ص 217 و 218.
7) كافي ج 8، ص 206؛ تأويل الأيات الظاهرة، ج 1، ص 278 و ج 2، ص 762؛ مختصر البصائر ص 48؛ تفسير برهان ج 2، ص 401، بحار الانوار، ج53، ص 13 و ص 51 ص 56؛ تفسير عياشي، ج 2، ص 281؛ نور الثقلين ج 3، ص 138؛ المحجة ص 121؛ الايقاظ ص 309.
8) ايقاظ، ص 368