عقاید و باورهای بهائیان

در نظر بهایى‏ها دو اثر میرزا حسین على (مؤسس فرقه بهاییت) از اهمیت ویژه‏اى برخوردار است و کتاب “شریعت و وحى” تلقى مى‏گردد. الف: “ایقان”، که مى‏پندارد در بغداد بر او وحى شده است. ب: “اقدس” که گمان مى‏شود در عکا بر او نازل گردیده است. و البته مکاتیب و یا نوشته‏هاى دیگرى همچون کلمات مکنونه، هفت وادى، کتاب مبین و… هم به او نسبت داده شده است.

شالوده‏ عقیده بهاء در این کتاب‏ها بر این اصل استوار است که با ظهور “او” و “باب” شریعت اسلام ملغى گردیده و دوره رسالت حضرت محمد (ص) سپرى شده و دوره رسالت و زمامدارى جمال اقدس الاهى و آیین او آغاز گردیده است و کتاب اقدسش مهیمن بر جمیع کتب و ناسخ همه‏ صحف و مرجع تمامى احکام است.[۱] و نیز خداوند در هیکل حسین على تجلّى و تجسّد پیدا کرده است و بعد از او نیز خداوند بارها بر زمین هبوط و تجلى خواهد نمود. البته بعد از حضرت محمد (ص) و باب و میرزا حسین على تا هزار سال دیگر، ظهور الاهى در عالم نخواهد بود.[۲]

او در کتاب “مبین”، خود را خداى خدایان معرفى مى‏کند[۳]، و در کتاب اقدس[۴] مى‏گوید: نخستین چیزى که خدا بر بندگان خود واجب ساخته است، معرفت منبع وحى و تجلى او است که “من هستم”!، کسى که در آفریدن جهان و در گرداندن آن جانشین خدا بوده است.

و در کتاب “ایام تسعه” درباره‏ روز تولد خود مى‏گوید: مرحبا بر این صبحگاهان که در آن “لم یلد و لم یولد” متولد گشت.[۵] و در کتاب ایقان مى‏گوید:[۶] اگر ملاحسین بشرویه‏اى[۷] نبود، خدا بر عرش قرار نمى‏گرفت.

و در “رحیق مختوم” اشراق خاورى آمده است: نبوت به ظهور محمد رسول که خاتم النبیین بود ختم گردید و این نشان مى‏دهد که ظهور بهاء اللَّه ظهور خداوند بوده است.[۸]

پاره‏اى از احکام بهاییت:

در کتاب اقدس آمده است که: ازدواج با زن پدر، حرام و با دختر و خواهر و سایر اقارب مباح است.[۹] زناى محصنه جریمه‏اى ندارد،[۱۰] و تمام اشیا حتى بول، غائط، سگ و خوک و… پاک مى‏باشند،[۱۱] و حج فقط بر مردان واجب است و مکان او هم در بیت اعظم بغداد و بیت نقطه شیراز است،[۱۲] و قبله‏ آنها قبر میرزا حسین على در عکا است،[۱۳] و نیز در کتاب اقدس مى‏خوانیم که: بهائیان حق اعتراض به حکام و دولت‏ها را ندارند و به جاى آن باید به دل‏ها توجه کنند.[۱۴]

البته، نکته‏اى که در مواجهه با اعتقادات بهائیت باید بدان توجه نمود این است که:

بهائی گرى به اقتضاى زمان و مکان به رنگ‏ها و اشکال گوناگون درآمده است؛ مثلاً در “هند” با اندیشه‏ هندوان (تجلى و تجسد خدا) هم رنگ شده است و در “آمریکا” و “اروپا” از “آزادى و تساوى حقوق” دم مى‏زند و در کنار “شنتوئیست‏هاى ژاپن” از “تعداد خدایان” سخن به میان مى‏آورد و در “سرزمین‏هاى اسلامى” از “توحید” مى‏گوید و در محیط “مسیحیت” از “هبوط خدا بر زمین و تجسد او” و… .[۱۵]

-----------------------------------------------------------------

پی نوشتها:

[۱] مکاتیب عبدالبهاء، ج۱، ص ۳۴۳٫

[۲] خاتمیت پیامبر اسلام، ص ۷۲ و ۷۵٫

[۳] همان، ص ۲۲۹٫ البته این ادعاى خدایى در صفحه‏ى ۳۲۳ مبین تکرار شده است.

[۴] همان، ص ۱٫

[۵] همان، ص ۵۰٫

[۶] همان، ص ۱۷۳٫

[۷] ملاحسین بشرویه‏اى کسى است که بهاء به وسیله‏ى تبلیغ او به باب گروید و ایمان‏آورد. دانشنامه‏ى جهان اسلام، ج ۴، ص ۷۳۳٫

[۸] همان، ج۱، ص ۷۸٫

[۹] همان، ص ۲۵۳٫

[۱۰] همان، ص ۳۰۰٫

[۱۱] همان، ‏ص ۱۴۲٫

[۱۲] همان، ص ۶۸٫

[۱۳] خاتمیت پیامبر اسلام، ص ۸۲٫

[۱۴] همان، ص ۲۲۵٫

[۱۵] ر.ک: خاتمیت پیامبر اسلام (ص)، ص ۷۲ – ۸۵؛ فرق و مذاهب کلامى، ص ۳۴۳ – ۳۵۰٫