لطفا منتظر باشید

از دعاهاى امام علیه السلام است درباره ى وداع و بدرود ماه رمضان

از دعاهاى امام عليه السلام است درباره ‌ى‌ وداع ‌و‌ بدرود ماه رمضان

̶    بار خدايا اى آنكه پاداش نمى خواهد (در برابر نعمتهاى خود)

̶    و اى آنكه بر‌ عطا ‌و‌ بخشش (به بندگانش) پشيمان نمى شود،

̶    و اى آنكه جزاى (كردار) بنده ‌ى‌ خود را‌ يكسان ‌و‌ برابر نمى دهد،

̶    و نعمت تو‌ در‌ آغاز است، ‌و‌ عفوت (از گناهان) تفضل است، ‌و‌ كيفرت عدل ‌و‌ داد است، ‌و‌ حكم ‌و‌ فرمانت نيكو است،

̶    اگر عطا ‌و‌ بخشش نموده اى عطايت را‌ به‌ منت نياميخته اى، ‌و‌ اگر باز داشته اى منعت از‌ روى ستم نبوده،

̶    پاداش مى دهى هر‌ كه‌ تو‌ را‌ سپاس گزارد ‌و‌ حال آنكه تو‌ سپاسگزارى را‌ به‌ او‌ الهام كرده اى،

̶    و جزا مى دهى هر‌ كه‌ تو‌ را‌ ستايش كند ‌و‌ حال آنكه تو‌ ستودن را‌ به‌ او‌ آموخته اى،

̶    مى پوشانى (گناه را) بر‌ كسى كه‌ اگر مى خواستى او‌ را‌ رسوا مى كردى، ‌و‌ بخشش مى كنى بر‌ كسى كه‌ اگر تو‌ مى خواستى او‌ را‌ منع مى نمودى، در‌ حاليكه هر‌ دو‌ سزاوار رسوائى ‌و‌ منع هستند ليكن تو‌ كارهايت را‌ بر‌ پايه ‌ى‌ تفضل ‌و‌ احسان قرار داده اى، ‌و‌ قدرت ‌و‌ توانائيت را‌ برگذشت روان نموده اى،

̶    و كسى كه‌ نافرمانى تو‌ كرده با‌ او‌ به‌ حلم رفتار نموده اى، ‌و‌ كسى را‌ كه‌ (بر اثر گناه) به‌ خود قصد ستم نموده مهلت داده اى، تو‌ ايشان را‌ به‌ مداراى خود مهلت مى دهى تا‌ هنگام رجوع ‌و‌ بازگشتن، ‌و‌ در‌ مواخذه ‌و‌ كيفر ايشان شتاب نمى كنى تا‌ هنگام توبه براى اينكه هلاك شونده ‌ى‌ ايشان برخلاف رضاى تو‌ هلاك نشود، ‌و‌ بدبختشان به‌ وسيله ‌ى‌ نعمت تو‌ بدبخت نگردد مگر پس‌ از‌ بسيارى عذر داشتن ‌و‌ پس‌ از‌ پى در‌ پى حجت ‌و‌ برهان بر‌ او، از‌ روى كرم ‌و‌ بخششى است از‌ عفو تو‌ اى بخشنده ‌ى‌ بزرگوار، ‌و‌ سودى است از‌ مهربانى تو‌ اى بردبار،

̶    توئى آنكه براى بندگانت درى به‌ سوى عفوت گشوده اى، ‌و‌ ‌آن را‌ توبه ‌و‌ بازگشت ناميده اى ‌و‌ بر‌ ‌آن در‌ از‌ وحى ‌و‌ پيغام خود راهنمائى قرار داده اى تا‌ از‌ ‌آن گمراه نشوند، پس‌ تو‌ خود كه‌ نامت جاويد (و داراى بركت است) فرموده اى: به‌ سوى خدا توبه كنيد توبه ‌ى‌ خالص ‌و‌ پاكيزه اميدوار باشيد كه‌ پروردگارتان گناهانتان را‌ از‌ شما بپوشاند ‌و‌ شما را‌ به‌ بهشتها ‌و‌ باغهائى كه‌ جويها از‌ زير (درختان) ‌آن روان است درآورد،

̶    (و آن) روزى كه‌ خدا پيامبر ‌و‌ آنان را‌ كه‌ به‌ او‌ ايمان آورده اند خوار نمى گرداند، نور ايشان پيشروى آنها ‌و‌ از‌ سمت راستشان مى رود مى گويند: پروردگارا نور ما‌ را‌ كامل گردان ‌و‌ ما‌ را‌ بيامرز، زيرا تو‌ بر‌ هر‌ چيز توانائى، پس‌ بعد از‌ گشودن در‌ ‌و‌ بپا داشتن راهنما عذر ‌و‌ بهانه ‌ى‌ كسى كه‌ از‌ آمدن به‌ ‌آن منزل ‌و‌ جايگاه غافل ‌و‌ بى خبر باشد چيست؟

̶    و توئى آنكه در‌ داد ‌و‌ ستد با‌ بندگان ‌و‌ پيشنهاد كالا در‌ بهاى ‌آن بر‌ خود افزوده اى، مى خواهى در‌ تجارت كردنشان با‌ تو‌ سود برند، ‌و‌ در‌ كوچ كردن به‌ سوى تو‌ ‌و‌ افزونى يافتن از‌ جانب تو‌ رستگار شوند،

̶    پس تو‌ خود كه‌ نامت با‌ بركت ‌و‌ احسان است برتر ‌و‌ منزه ‌و‌ پاكى فرموده اى: هر‌ كه‌ كار نيكو بجا آورد مزد او‌ ده‌ برابر خواهد بود، ‌و‌ هر‌ كه‌ كار بد كند جز مانند كار بدش كيفر داده نمى شود ‌و‌ فرموده اى: مثل كسانى كه‌ دارائيهاشان را‌ در‌ راه خدا صرف مى نمايند مانند داستان دانه ايست كه‌ هفت خوشه رويانيده كه‌ در‌ هر‌ خوشه صد دانه باشد (يك دانه هفتصد دانه بشود) ‌و‌ خدا براى هر‌ كه‌ بخواهد چندين برابر مى گرداند ‌و‌ فرموده اى كيست آنكه به‌ (بندگان درمانده ى) خدا وام نيكو دهد كه‌ خدا ‌آن را‌ برايش چندين برابر گرداند ‌و‌ نظائر ‌و‌ مانندهاى آنها (آياتى كه) از‌ افزايشهاى حسنات ‌و‌ نيكوئيها كه‌ در‌ قرآن فرستاده اى،

̶    و توئى آنكه به‌ سخن خود از‌ (عالم) غيب ‌و‌ نهان خويش ‌و‌ به‌ ترغيب خواهان نمودن خود كه‌ بهره ‌ى‌ آنان را‌ در‌ بر‌ دارد هدايتشان نمودى بر‌ چيزى كه‌ اگر ‌آن را‌ از‌ آنها مى پوشاندى چشمهاشان ‌آن را‌ درنمى يافت ‌و‌ گوشهاشان ‌آن را‌ فرا نمى گرفت ‌و‌ انديشه هاشان به‌ ‌آن نمى رسيد، پس‌ فرموده اى: مرا (به دعا) ياد كنيد تا‌ شما را‌ (به اجابت) ياد كنم ‌و‌ مرا سپاس گزاريد ‌و‌ ناسپاسى ننمائيد ‌و‌ فرمودى هر‌ آينه اگر (بر نعمت من) سپاس گزاريد شما را‌ فزونى دهم ‌و‌ اگر ناسپاسى كنيد همانا كيفر من‌ سخت است 

̶    و فرمودى مرا بخوانيد تا‌ (دعا ‌و‌ درخواست را) براى شما روا سازم كسانى كه‌ از‌ عبادت ‌و‌ بندگى من‌ كبر ‌و‌ سركشى مى نمايند زود است كه‌ با‌ ذلت ‌و‌ خوارى به‌ دوزخ درآيند،پس دعاء خود را‌ عبادت ‌و‌ بندگى ‌و‌ بجا نياوردن ‌آن را‌ سركشى ناميده ‌و‌ بر‌ ترك ‌آن به‌ آمدن در‌ دوزخ با‌ خوارى تهديد نموده ‌و‌ ترسانده اى

̶    پس (از اين رو‌ بندگانت) تو‌ را‌ به‌ نعمت تو‌ ياد كردند ‌و‌ به‌ فضل ‌و‌ احسانت تو‌ را‌ سپاس گزاردند ‌و‌ به‌ سبب فرمانت تو‌ را‌ خواندند، ‌و‌ از‌ جهت درخواست افزودن نعمتت براى تو‌ صدقه دادند ‌و‌ در‌ يادآورى ‌و‌ سپاسگزارى ‌و‌ صدقه دادن براى تو‌ رهائى ايشانست از‌ خشم تو‌ ‌و‌ فيروزى آنانست به‌ رضاى تو،

̶    و اگر آفريده اى از‌ پيش خود آفريده اى را‌ به‌ مانند آنچه تو‌ به‌ ‌آن بندگانت را‌ از‌ جانب خود راهنمائى كرده اى راهنمائى مى نمود به‌ احسان ‌و‌ نعمت دادن موصوف گشته ‌و‌ به‌ هر‌ زبانى ستايش شده مى بود، پس‌ تو‌ را‌ است سپاس تا‌ آنجائى كه‌ راهى در‌ سپاس تو‌ يافت شود، ‌و‌ براى سپاس سخنى كه‌ به‌ ‌آن ستوده شوى ‌و‌ معنى ‌و‌ مقصودى كه‌ به‌ سپاس باز گردد باقى باشد،

̶    اى آنكه به‌ بندگانش نيكى ‌و‌ افزونى را‌ نعمت داده ‌و‌ آنها را‌ به‌ نعمت ‌و‌ بخشش فرا گرفته، چه آشكار است در‌ ما‌ نعمت تو‌ ‌و‌ چه فراوانست بر‌ ما‌ بخشش تو، ‌و‌ چه بسيار است مخصوص بودن ما‌ به‌ نيكى تو،

̶    ما را‌ به‌ آئينت (اسلام) كه‌ ‌آن را‌ برگزيدى، ‌و‌ به‌ طريقه ات (پيروى از‌ ائمه معصومين (ع)) كه‌ ‌آن را‌ پسنديدى، ‌و‌ به‌ راهت (احكام) كه‌ ‌آن را‌ آسان گردانيدى راهنمائى نموده اى، ‌و‌ به‌ تقرب نزد خود، ‌و‌ رسيدن به‌ كرامت ‌و‌ سود رساندن خويش بينا ساخته اى،

̶    بار خدايا ‌و‌ تو‌ از‌ كارهاى برگزيده ‌و‌ واجبات مخصوصه ماه رمضان را‌ قرار داده اى همان ماهى كه‌ ‌آن را‌ از‌ همه ماهها اختصاص داده، ‌و‌ از‌ همه ‌ى‌ زمانها ‌و‌ روزگارها برترى داده، ‌و‌ بر‌ همه ‌ى‌ وقت هاى سال برگزيده اى به‌ سبب قرآن ‌و‌ نورى كه‌ در‌ ‌آن فرو فرستادى، ‌و‌ به‌ سبب آنكه ايمان را‌ در‌ ‌آن ماه چندين برابر نمودى، ‌و‌ روزه را‌ در‌ ‌آن واجب، ‌و‌ برپا شدن (براى بندگى) را‌ در‌ ‌آن ترغيب نمودى، ‌و‌ شب قدر را‌ كه‌ از‌ هزار ماه بهتر است در‌ ‌آن بزرگ گردانيدى،

̶    سپس ما‌ را‌ به‌ وسيله ‌ى‌ ‌آن ماه بر‌ همه ‌ى‌ امتها برگزيدى، ‌و‌ به‌ فضل ‌و‌ برترى ‌آن ما‌ را‌ نه اهل ملتها ‌و‌ كيشها برترى دادى، پس‌ به‌ فرمان تو‌ روزش را‌ روزه داشتيم، ‌و‌ به‌ يارى تو‌ شبش را‌ (براى طاعت) برخاستيم، در‌ حاليكه به‌ روزه داشتن ‌و‌ برخاستن ‌آن خود را‌ براى رحمتت كه‌ ما‌ را‌ بر‌ ‌آن خواسته اى درآورديم، ‌و‌ ‌آن را‌ وسيله ‌ى‌ پاداش تو‌ گردانيديم، ‌و‌ تو‌ به‌ آنچه از‌ درگاهت خواسته شود توانائى، به‌ آنچه از‌ فضل ‌و‌ احسانت درخواست گردد بخشنده اى، به‌ كسى كه‌ قصد تقرب به‌ تو‌ كند نزديكى 

̶    و اين ماه در‌ ميان ما‌ پسنديده زيست نمود، ‌و‌ با‌ ما‌ مصاحب ‌و‌ يار نيكو بود، ‌و‌ به‌ بهترين سودهاى جهانيان ما‌ را‌ سودمند نمود، سپس هنگام پايان يافتن وقتش ‌و‌ به‌ سر‌ رسيدن زمانش ‌و‌ تمام شدن شماره اش از‌ ما‌ جدا شد،

̶    از اين رو‌ ما‌ ‌آن را‌ وداع ‌و‌ بدرود مى نمائيم مانند وداع كسى كه‌ جدائيش بر‌ ما‌ بزرگ ‌و‌ دشوار است، ‌و‌ رفتنش از‌ ميان ما، ما‌ را‌ اندوهگين ساخته ‌و‌ به‌ وحشت ‌و‌ ترس انداخته ‌و‌ مانند وداع كسى كه‌ او‌ را‌ بر‌ ما‌ عهد ‌و‌ پيمان نگاهداشتنى ‌و‌ احترام رعايت كردنى ‌و‌ حق اداء ‌و‌ پرداخت شدنى ثابت است پس‌ ما‌ مى گوييم درود بر‌ تو‌ اى بزرگترين ماه خدا، ‌و‌ اى عيد (روز شادى) دوستان خدا

̶    درود بر‌ تو‌ اى گرامى ترين وقتهائى كه‌ (با ما) مصاحب ‌و‌ يار بودى، ‌و‌ اى بهترين ماه در‌ روزها ‌و‌ ساعتها،

̶    درود بر‌ تو‌ ماهى كه‌ آرزوها در‌ ‌آن نزديك است، ‌و‌ كردارها(ى شايسته) در‌ ‌آن پراكنده است،

̶    درود بر‌ تو‌ همنشينى كه‌ احترام ‌و‌ گرامى داشتنش بزرگست هنگامى كه‌ بوده باشد، ‌و‌ نبودنش به‌ درد آورد هنگامى كه‌ پنهان گردد، ‌و‌ مرجع اميدى كه‌ جدائيش رنج رساند،

̶    درود بر‌ تو‌ همدمى كه‌ انس ‌و‌ خو‌ گرفت هنگامى كه‌ رو‌ آورد ‌و‌ شاد گردانيد، ‌و‌ وحشت ‌و‌ ترس افزود هنگامى كه‌ رفت ‌و‌ دردناك نمود،

̶    درود بر‌ تو‌ همسايه اى كه‌ دلها (بر اثر عبادت) در‌ ‌آن نرم ‌و‌ فروتن گرديد، ‌و‌ گناهان در‌ ‌آن كم شد (آمرزيده شد)

̶    درود بر‌ تو‌ يارى دهنده اى كه‌ (ما را) بر‌ مغلوب ساختن شيطان يارى كرد، ‌و‌ مصاحب ‌و‌ يارى كه‌ راههاى نيكى را‌ آسان نمود،

̶    درود بر‌ تو‌ چه بسيار است آزادشدگان خدا در‌ تو، ‌و‌ چه سعادتمند است كسى كه‌ به‌ سبب تو‌ احترام ‌و‌ گرامى داشتنت را‌ حفظ نمايد

̶    درود بر‌ تو‌ چه محوكننده بودى گناهان را‌ ‌و‌ چه پوشنده بودى اقسام عيبها ‌و‌ زشتى ها را‌

̶    درود بر‌ تو‌ چه طولانى بودى بر‌ گنهكاران (چون آنها از‌ ‌آن در‌ رنجند) ‌و‌ چه با‌ هيبت ‌و‌ ترس بودى در‌ دلهاى اهل ايمان،

̶    درود بر‌ تو‌ ماهى كه‌ روزها(ى ماهها در‌ فضل) با‌ ‌آن فخر ‌و‌ سرفرازى نكنند،

̶    درود بر‌ تو‌ ماهى كه‌ از‌ هر‌ چيز (گرفتارى) سلامت ‌و‌ بى گزند است،

̶    درود بر‌ تو‌ كه‌ مصاحبت ‌و‌ همراهيش ناپسند ‌و‌ معاشرت ‌و‌ آميزشش نكوهيده نيست،

̶    درود بر‌ تو‌ براى آنكه با‌ بركات ‌و‌ نيكيها بر‌ ما‌ وارد شدى ‌و‌ چركى (و كثافت) گناهان را‌ از‌ ما‌ شستى،

̶    درود بر‌ تو‌ نه آنكه وداع ‌و‌ بدرود با‌ او‌ از‌ روى دلتنگى باشد، ‌و‌ نه آنكه روزه ‌آن ترك شده از‌ جهت به‌ ستوه آمدن است،

̶    درود بر‌ تو‌ كه‌ پيش از‌ آمدنش خواسته شده بود، ‌و‌ پيش از‌ رفتنش بر‌ ‌آن اندوهناكيم 

̶    درود بر‌ تو‌ چه بسيار بدى كه‌ به‌ سبب تو‌ از‌ ما‌ باز گرديده، ‌و‌ چه بسيار خير ‌و‌ نيكى كه‌ به‌ وسيله ‌ى‌ تو‌ بر‌ ما‌ روان گشته،

̶    درود بر‌ تو‌ ‌و‌ بر‌ شب قدرى كه‌ ‌آن بهتر از‌ هزار ماه است،

̶    درود بر‌ تو‌ ديروز (روزهاى گذشته) چه بسيار بر‌ تو‌ حريص ‌و‌ آزمند بوديم، ‌و‌ فردا چه بسيار به‌ سوى تو‌ شوق داشته از‌ دل آرزومنديم،

̶    درود بر‌ تو‌ ‌و‌ بر‌ فضل ‌و‌ برتريت كه‌ (به گذشتن تو) از‌ ‌آن محروم شديم، ‌و‌ بر‌ بركات ‌و‌ نيكيهاى گذشته ات كه‌ از‌ ‌آن ربوده شديم 

̶    بار خدايا ما‌ اهل اين ماه هستيم كه‌ به‌ وسيله ‌ى‌ ‌آن ما‌ را‌ مقام ‌و‌ منزلت ارجمند دادى، ‌و‌ ما‌ را‌ براى (بندگى در) ‌آن توفيق عطا نمودى هنگامى كه‌ بدبختان وقت ‌آن را‌ نشناختند، ‌و‌ بر‌ اثر بدبختيشان از‌ فضيلت ‌آن محروم شدند

̶    توئى صاحب اختيار ‌و‌ كارگزار كه‌ ما‌ را‌ به‌ معرفت ‌و‌ شناسائى ‌آن برگزيدى، ‌و‌ به‌ طريقه ‌آن ما‌ را‌ راه نمودى، ‌و‌ ما‌ با‌ تقصير ‌و‌ كوتاهى به‌ توفيق ‌و‌ جورى اسباب كار از‌ جانب تو‌ روزه ‌و‌ بپا خاستن (براى عبادت در) ‌آن را‌ كارگزار شديم، ‌و‌ اندكى از‌ بسيار را‌ در‌ ‌آن بجا آورديم،

̶    بار خدايا پس‌ تو‌ را‌ است سپاس در‌ حاليكه به‌ بدكردارى اقراركننده، ‌و‌ به‌ تباه ساختن اعتراف كننده ايم، ‌و‌ پشيمانى حقيقى دلها ‌و‌ عذر خواستن زبانهامان كه‌ از‌ روى راستى است براى تو‌ است پس‌ ما‌ را‌ بر‌ (اعتراف به‌ كوتاهى در‌ اعمال ‌و‌ پشيمانى از) تقصير كه‌ در‌ ‌آن ماه به‌ ما‌ رسيده اجر ‌و‌ پاداش ده‌ پاداشى كه‌ به‌ وسيله ‌ى‌ ‌آن خير ‌و‌ نيكى خواسته شده را‌ دريابيم، ‌و‌ اندوخته هاى گوناگون را‌ كه‌ بر‌ ‌آن حريص ‌و‌ آزمنديم عوض بستانيم،

̶    و ما‌ را‌ در‌ تقصير از‌ (اداى) حق خود ملامت ‌و‌ سرزنش مكن، ‌و‌ عمرهاى ما‌ را‌ كه‌ در‌ پيش است به‌ ماه رمضان آينده برسان، ‌و‌ چون ما‌ را‌ به‌ ‌آن ماه رساندى بر‌ انجام عبادت ‌و‌ بندگى كه‌ شايسته ‌ى‌ تو‌ است ياريمان فرما، ‌و‌ بر‌ رعايت فرمانبرى كه‌ سزاوار ‌آن ماه است برسانمان، ‌و‌ عمل شايسته اى را‌ كه‌ سبب به‌ دست آوردن حق تو‌ است در‌ دو‌ ماه (ماه رمضان كنونى ‌و‌ آينده) از‌ ماههاى روزگار براى ما‌ روان ساز،

̶    بار خدايا گناه كوچك يا‌ گناه بزرگى كه‌ در‌ اين ماه به‌ ‌آن نزديك شديم، يا‌ گناهى كه‌ در‌ ‌آن بجا آورديم ‌و‌ گناه بزرگى كه‌ زير بار ‌آن رفتيم از‌ روى عمد ‌و‌ قصد از‌ ما، يا‌ فراموشى كه‌ در‌ ‌آن به‌ خود ستم كرده، يا‌ به‌ ‌آن احترام ديگرى را‌ هتك ‌و‌ پرده درى نموده باشيم پس‌ بر‌ محمد ‌و‌ آل‌ او‌ درود فرست ‌و‌ ما‌ را‌ به‌ پرده ‌ى‌ (آمرزش) خود بپوشان، ‌و‌ به‌ عفو خود از‌ ما‌ درگذر، ‌و‌ ما‌ را‌ در‌ ‌آن گناه در‌ جلو چشم شماتت كنندگان قرار مده، ‌و‌ زبان طعنه زنندگان (نكوهش كنندگان) را‌ بر‌ ما‌ مگشا، ‌و‌ ما‌ را‌ به‌ مهربانيت كه‌ بريده نمى شود (هميشگى است) ‌و‌ به‌ احسان ‌و‌ نيكيت كه‌ كم نمى گردد به‌ چيزى (به كار نيكى) بگمار كه‌ سبب فرو نهادن (از ميان بردن) ‌و‌ پوشاندن (آمرزيدن) چيزى (گناهى) شود كه‌ در‌ ‌آن ماه بر‌ ما‌ نهى نموده اى،

̶    بار خدايا بر‌ محمد ‌و‌ آل‌ او‌ درود فرست ‌و‌ مصيبت ‌و‌ اندوه ما‌ را‌ به‌ رفتن ماه (خير نيكى) عوض ده، ‌و‌ براى ما‌ در‌ روز عيد ‌و‌ روز روزه گشودن ما‌ نيكو ‌و‌ مبارك گردان، ‌و‌ ‌آن را‌ از‌ بهترين روزهائى كه‌ بر‌ ما‌ گذشته است قرار ده‌ كه‌ جالبترين روزها براى عفو، ‌و‌ نابودكننده ترين روزها براى گناه باشد ‌و‌ براى ما‌ آنچه از‌ گناهانمان كه‌ پنهان ‌و‌ آنچه آشكار است را‌ بيامرز،

̶    بار خدايا با‌ گذشتن اين ماه از‌ گناهان (و تقصيرات) ما‌ بگذر، ‌و‌ با‌ بيرون رفتن ‌آن ما‌ را‌ از‌ بديها ‌و‌ زشتيها بيرون بر‌ ‌و‌ به‌ وسيله ‌ى‌ ‌آن ما‌ را‌ از‌ نيك بخت ترين اهل ‌آن ماه، ‌و‌ از‌ با‌ نصيب ترين ايشان در‌ آن، ‌و‌ از‌ بهره مندترين آنان از‌ ‌آن قرار ده‌ 

̶    بار خدايا كسى كه‌ اين ماه را‌ به‌ طوريكه سزاوار رعايت است رعايت كرده، ‌و‌ احترامش را‌ به‌ طوريكه شايسته ‌ى‌ حفظ ‌و‌ نگهدارى است حفظ نموده، ‌و‌ به‌ احكامش به‌ طوريكه سزاوار است ايستادگى داشته ‌و‌ از‌ گناهان خويش به‌ طوريكه شايسته ‌ى‌ پرهيزگارى است پرهيز نموده يا‌ به‌ وسيله ‌ى‌ عملى كه‌ تقرب آور است به‌ سويت تقرب جسته كه‌ رضاى تو‌ را‌ براى او‌ لازم گردانيده، ‌و‌ رحمت ‌و‌ مهربانيت را‌ بر‌ او‌ متوجه نموده پس‌ از‌ توانگرى خود مانند (پاداش) او‌ به‌ ما‌ ببخش، ‌و‌ از‌ فضل ‌و‌ احسانت چندين برابر ‌آن را‌ به‌ ما‌ عطا فرما، زيرا فضل تو‌ نقصان پذير نيست، ‌و‌ گنجينه هاى تو‌ كم نمى شود بلكه افزون مى گردد، ‌و‌ كانهاى احسان ‌و‌ نيكيت نابود نمى شود، ‌و‌ عطا ‌و‌ بخشش تو‌ بخشش گوارائى است (و رنجى در‌ ‌آن نيست)

̶    بار خدايا بر‌ محمد ‌و‌ آل‌ او‌ درود فرست ‌و‌ براى ما‌ مانند پاداشهاى كسى را‌ بنويس كه‌ تا‌ روز قيامت در‌ ‌آن ماه روزه گرفته، يا‌ در‌ عبادت براى تو‌ كوشش داشته است،

̶    بار خدايا ما‌ به‌ سوى تو‌ توبه ‌و‌ بازگشت مى نمائيم در‌ روز فطر ‌و‌ روزه گشودنمان كه‌ ‌آن را‌ براى اهل ايمان (روز) عيد ‌و‌ شادى ‌و‌ براى اهل دين خود (اسلام) روز اجتماع ‌و‌ گرد آمدن ‌و‌ روز تعاون ‌و‌ كمك كردن به‌ يكديگر قرار دادى از‌ هر‌ گناهى كه‌ ‌آن را‌ بجا آورده ايم يا‌ كار بدى كه‌ پيش از‌ اين كرده ايم يا‌ انديشه ‌ى‌ بدى كه‌ در‌ دل داشته ايم توبه ‌ى‌ كسى كه‌ رجوع به‌ گناهى را‌ در‌ دل نمى گذراند، ‌و‌ پس‌ از‌ توبه در‌ گناهى باز نمى گردد، توبه ‌ى‌ خالصى كه‌ از‌ شك ‌و‌ دو‌ دلى پاكيزه باشد، پس‌ ‌آن را‌ از‌ ما‌ قبول فرما، ‌و‌ از‌ ما‌ راضى ‌و‌ خوشنود باش ‌و‌ ما‌ را‌ بر‌ ‌آن ثابت گردان،

̶    بار خدايا ترس كيفر ترسيده شده ‌ى‌ (دوزخ) ‌و‌ شوق ‌و‌ دوستى پاداش وعده داده شده (بهشت) را‌ روزى ما‌ گردان تا‌ اينكه لذت ‌و‌ خوشى آنچه از‌ تو‌ مى خواهيم ‌و‌ اندوه آنچه از‌ ‌آن به‌ تو‌ پناه مى بريم دريابيم 

̶    و ما‌ را‌ نزد خود از‌ توبه كنندگانى قرار ده‌ كه‌ محبت ‌و‌ دوستيت را‌ براى آنها واجب ‌و‌ لازم نموده اى، ‌و‌ از‌ ايشان بازگشت به‌ طاعتت را‌ پذيرفته اى اى عادل ترين عدالت دارندگان،

̶    بار خدايا از‌ پدران ‌و‌ مادران ‌و‌ همه ‌ى‌ هم كيشان، هر‌ كه‌ از‌ ايشان درگذشته ‌و‌ هر‌ كه‌ درنگذشته تا‌ روز رستاخيز درگذر

̶    بار خدايا بر‌ محمد پيامبر ما‌ ‌و‌ آل‌ او‌ درود فرست همچنانكه بر‌ فرشتگانى كه‌ از‌ خواص درگاهت هستند درود فرستادى ‌و‌ بر‌ او‌ ‌و‌ بر‌ آلش درود فرست همچنانكه بر‌ پيامبران فرستاده شده ات درود فرستادى ‌و‌ بر‌ او‌ ‌و‌ آلش درود فرست همچنانكه بر‌ بندگان شايسته ات درود فرستادى، ‌و‌ بهتر از‌ ‌آن اى پروردگار جهانيان، چنان درودى كه‌ بركتش به‌ ما‌ برسد، ‌و‌ سودش ما‌ را‌ دريابد، ‌و‌ از‌ جهت ‌آن دعاى ما‌ مستجاب شود، زيرا تو‌ كريمتر كسى هستى كه‌ به‌ او‌ رو‌ آورده شده، ‌و‌ بى نيازكننده تر كسى هستى كه‌ بر‌ او‌ اعتماد شده، ‌و‌ بخشنده تر كسى هستى كه‌ از‌ فضلش درخواست شده ‌و‌ تو‌ بر‌ هر‌ چيز توانائى

برچسب ها :
نظرات کاربران (0)
ارسال دیدگاه