لطفا منتظر باشید

از دعاهاى آن حضرت است در روز عید فطر و روز جمعه هنگامى كه از نماز فارغ مى شد، رو به قبله مى ایستاد و این دعا مى خواند

از دعاهاى  ‌آن حضرت است در‌  روز عيد فطر  ‌و‌  روز جمعه هنگامى كه‌  از‌  نماز فارغ مى شد، رو‌  به‌  قبله مى ايستاد  ‌و‌  اين دعا مى خواند


o    اى كه‌  رحم مى كنى بر‌  كسى كه‌  بندگان بر‌  او‌  رحم نمى كنند.

o    و اى كه‌  مى پذيرى كسى را‌  كه‌  سرزمين ها او‌  را‌  نمى پذيرند.

o    و اى كه‌  گدايان خويش را‌  تحقير نمى كنى.

o    و اى كه‌  اصرار كنندگان درگاهت را‌  نوميد نمى سازى.

o    و اى كه‌  دست رد بر‌  سينه گستاخان جسور بر‌  خود نمى زنى.

o    و اى كه‌  تحفه كوچك را‌  برمى گزينى،  ‌و‌  اندك عملى را‌  كه‌  براى تو‌  انجام شود سپاس مى دارى.

o    و اى كه‌  عمل كم را‌  سپاس مى دارى  ‌و‌  پاداش بزرگ عطا مى كنى.

o    و اى كه‌  به‌  هر‌  كس به‌  تو‌  نزديك شود نزديك مى شوى.

o    و اى كه‌  فراريان از‌  خود را‌  به‌  سوى خود مى خوانى.

o    و اى كه‌  نعمت را‌  تغيير نمى دهى،  ‌و‌  در‌  انتقام شتاب نمى ورزى.

o    و اى كه‌  نيكى را‌  بار مى آورى تا‌  زيادش كنى،  ‌و‌  از‌  بدى مى گذرى تا‌  به‌  كلى محوش سازى.

o    اميد  ‌و‌  آرزوها پيش از‌  پايان كرمت حاجت روا بازمى گردند،  ‌و‌  ظرف خواسته ها از‌  ريزش جودت پر مى شوند،  ‌و‌  توصيف ها پيش از‌  رسيدن به‌  حقيقت وصفت از‌  هم مى پاشند؛ پس‌  تو‌  راست بالاترين برترى فوق هر‌  برتر،  ‌و‌  تو‌  راست ارجمندترين شكوه فوق هر‌  شكوه.

o    هر بزرگى در‌  برابر تو‌  كوچك است،  ‌و‌  هر‌  شريفى در‌  برابر شرف تو‌  حقير است؛ آنان كه‌  بر‌  غير تو‌  درآمدند نوميد  ‌و‌  تهيدست ماندند،  ‌و‌  آنان كه‌  سر‌  راه غير تو‌  نشستند زيان ديدند،  ‌و‌  آنان كه‌  سراغ غير تو‌  رفتند ضايع شدند،  ‌و‌  آنان كه‌  سرزمين خرمى غير سرزمين خرم فضل تو‌  جستند به‌  قحطى دچار گشتند.

o    در خانه ات به‌  روى علاقمندان باز،  ‌و‌  جود  ‌و‌  بخششت براى درخواست كنندگان روا،  ‌و‌  فريادرسى تو‌  به‌  فرياد خواهان نزديك است.

o    آرزومندان از‌  درگاهت نوميد نگردند،  ‌و‌  آنان كه‌  بر‌  سر‌  راهت نشينند از‌  عطايت مأيوس نشوند،  ‌و‌  آمرزش خواهان به‌  سبب كيفرت به‌  بدبختى نرسند.

o    سفره روزيت براى گنهكارانت گسترده است،  ‌و‌  بردبارى تو‌  سر‌  راه ستيزندگانت نشسته است. عادت تو‌  احسان به‌  بدكاران است،  ‌و‌  روش تو‌  مهربانى با‌  تجاوزگران، تا‌  جايى كه‌  درنگ  ‌و‌  بردبارى تو‌  آنان را‌  از‌  توبه  ‌و‌  بازگشت فريب داده،  ‌و‌  مهلت دادنت آنان را‌  از‌  دست كشيدن از‌  گناه بازداشته.

o    و تنها از‌  اين رو‌  در‌  عذابشان درنگ كرده اى تا‌  به‌  فرمانت بازگردند،  ‌و‌  از‌   ‌آن جهت مهلتشان داده اى كه‌  به‌  دوام سلطنت خود اطمينان دارى، پس‌  هر‌  كه‌  شايسته سعادت باشد كارش را‌  به‌  سعادت پايان دهى،  ‌و‌  هر‌  كه‌  سزاوار شقاوت باشد به‌  شقاوتش مى سپارى.

o    همه آنان به‌  حكم تو‌  بازخواهند گشت،  ‌و‌  كارهاشان به‌  امر تو‌  خواهد انجاميد. در‌  مدت دراز مهلتشان حجت تو‌  سست نگردد،  ‌و‌  به‌  خاطر شتاب نكردن در‌  عذابشان برهان تو‌  باطل نشود.

o    حجت تو‌  برپا  ‌و‌  بطلان ناپذير است،  ‌و‌  سلطنت ثابت  ‌و‌  بى زوال؛ پس‌  افسوس هميشگى براى كسى است كه‌  از‌  تو‌  روى برتابد،  ‌و‌  يأس ذلت بار براى كسى است كه‌  از‌  تو‌  نوميد گردد،  ‌و‌  بدترين بدبختى براى كسى است كه‌  به‌  تو‌  غره شود.

o    چقدر در‌  عذاب تو‌  خواهد گشت،  ‌و‌  چقدر در‌  كيفر تو‌  حيران  ‌و‌  سرگردان خواهد ماند! وه چه دور است كه‌  در‌  كار او‌  گشايش حاصل شود،  ‌و‌  چه نوميد است از‌  اين كه‌  آسان برهد!  ‌و‌  اين از‌  حكم عادلانه توست كه‌  در‌   ‌آن ستم نمى ورزد،  ‌و‌  از‌  حكم منصفانه توست كه‌  بر‌  او‌  جفا نمى كنى.

o    زيرا حجت ها را‌  پياپى فرستاده،  ‌و‌  عذر  ‌و‌  بهانه ها را‌  گوشزد نموده،  ‌و‌  هشدارهاى لازم را‌  پيشتر داده،  ‌و‌  با‌  زبان نرم تشويق نموده،  ‌و‌  مثل هاى گوناگون زده،  ‌و‌  مهلت دراز داده اى،  ‌و‌  با‌   ‌آن كه‌  قدرت بر‌  شتاب داشتى عذاب را‌  تأخير افكنده،  ‌و‌  با‌   ‌آن كه‌  قادر بر‌  پيشدستى بودى درنگ  ‌و‌  تأمل نموده اى.

o    البته درنگ تو‌  از‌  روى عجز،  ‌و‌  مهلت دادنت از‌  سر‌  سستى،  ‌و‌  خودداريت از‌  روى غفلت،  ‌و‌  انتظار بردنت مداراى چاره پذير نيست، بلكه براى  ‌آن است كه‌  حجتت رساتر،  ‌و‌  كرمت كامل تر،  ‌و‌  احسانت پر پيمانه تر،  ‌و‌  نعمتت تمام تر باشد، همه اينها از‌  ازل با‌  تو‌  بوده،  ‌و‌  تا‌  ابد هم با‌  تو‌  خواهد بود.

o    حجت تو‌  بزرگتر از‌   ‌آن است كه‌  همه را‌  وصف توان كرد،  ‌و‌  ارجمنديت بالاتر از‌   ‌آن است كه‌  به‌  عمق حقيقتش توان رسيد،  ‌و‌  نعمت هايت بيش از‌   ‌آن است كه‌  همه را‌  شمار توان كرد،  ‌و‌  احسانت بيش از‌   ‌آن است كه‌  شكر تو‌  را‌  بر‌  كمترين  ‌آن به‌  جاى توان آورد.

o    و حقا سكوتم مرا در‌  سپاس  ‌و‌  تايشت مقصر نموده،  ‌و‌  خودداريم از‌  سخن مرا در‌  تمجيدت به‌  لكنت افكنده،  ‌و‌  نهايت كارى كه‌  توانم كرد اقرار به‌  درماندگى است اى خداى من‌  ؛ نه اين كه‌  نخواهم بلكه نمى توانم.

o    هان، اينك منم كه‌  قصد وارد شدن بر‌  تو‌  را‌  دارم،  ‌و‌  صله  ‌و‌  عطاى تو‌  را‌  خواستارم، پس‌  بر‌  محمد  ‌و‌  آل‌  او‌  درود فرست،  ‌و‌  راز  ‌و‌  نياز مرا بشنو،  ‌و‌  دعايم را‌  مستجاب كن،  ‌و‌  روزم را‌  به‌  نوميدى پايان مده،  ‌و‌  در‌  مورد خواسته ام دست رد به‌  سينه ام مزن،  ‌و‌  مرا با‌  اكرام  ‌و‌  سربلندى از‌  نزد خود برگردان،  ‌و‌  با‌  اكرام  ‌و‌  احترام به‌  سوى خود بازگردان، كه‌  تو‌  در‌  آنچه بخواهى در‌  تنگنا نباشى،  ‌و‌  نسبت به‌  آنچه از‌  تو‌  خواهند ناتوان نيستى،  ‌و‌  تو‌  بر‌  هر‌  چيز توانايى،  ‌و‌  هيچ حركت  ‌و‌  نيرويى نيست جز به‌  يارى خداى والا  ‌و‌  بزرگ.

برچسب ها :
نظرات کاربران (0)
ارسال دیدگاه