
در طلب بخشش و رحمت الهى
در طلب بخشش و رحمت الهى
― خداوندا بر محمد صلى الله عليه و آله و آل او درود فرست و ميل و شهوت مرا نسبت به هر حرامى در هم بشكن و حرص مرا نسبت به هر گناهى نابود كن و مرا از اذيت و آزار هر زن و مرد مومن و مسلمان باز بدار.
― خدايا هر كس از بندگانت را كه از من به او ضررى رسيده كه از آن منع كرده بودى و يا آبرويش را برده ام كه تو آن را پوشيده بودى و اينك آن بنده از دنيا رفته و يا هنوز در دنياست، بجاى اذيتى كه من به او رسانده ام، او را مورد عفو قرار ده و اگر من حقوقى به گردن او داشته ام و او پشت پا انداخته، از او درگذر. و او را فرداى قيامت نسبت به آنچه در حق من كرده، متوقف ساز و پرده از خطاهايى كه در مورد من انجام داده بر مدار. و گذشت مرا از او و صدقه اى را كه به دلخواه خودم در حق وى مى دهم، از پاكترين صدقات قرار ده و از بالاترين عطاياى مقربين درگاهت محسوب فرما.
― و در مقابل عفو من نسبت به گذشتگان، عفو و بخشش خودت را به من عطا فرما و در برابر دعاى من در حق آنان، رحمت خودت را شامل حالم گردان، تا اينكه هر يك از ما با فضل تو به سعادت نايل آييم و با لطف و منت تو، به ساحل نجات برسيم.
― خدايا هر بنده از بندگانت كه از من به او نقصى وارد شده و يا از جانب من آزارى ديده و يا توسط من ظلمى بر او شده و من حق او را ضايع كرده ام و يا در ستم، من بر او سبقت جسته ام، پس اينك بر محمد صلى الله عليه و آله و آل او درود فرست و از فضل خود او را راضى گردان و از جانب خود حقش را عطا كن.
― و مرا از آنچه حكم تو اقتضا مى كند يعنى گرفتارى به مظلمه ى او حفظ فرما و از آنچه مقتضاى حكم عادلانه ى توست آزاد ساز. زيرا توان من تاب انتقام تو را ندارد و طاقت من نمى تواند خشم تو را تحمل كند. پس تو اگر بر اساس حق و عدالت با من رفتار كنى مرا به هلاكت مى اندازى و اگر با رحمتت لباس مغفرت بر من نپوشى، مرا خوار و پست خواهى كرد.
― خداوندا، اى معبود من، از تو مى طلبم مطلوبى را كه بذل آن چيزى از تو نمى كاهد و از تو بارى مى خواهم كه تحمل آن براى تو مشقتى ندارد.
― خداوندا از درگاهت براى نفس ناطقه ى خود موهبت مى طلبم، نفسى كه آن را نيافريدى تا ضررى را از خود دور كنى و يا به نفعى برسى. بلكه آن را آفريدى تا اثبات كنى كه قدرت بر آفرينش مثل آن را دارى و تا نشان دهى كه مى توانى چنين موجودى را شكل و صورت بخشى
― و از تو درخواست مى كنم كه بار گناهان را كه مرا بى تاب كرده از دوشم بردارى و از تو يارى مى جويم در آنچه كه سنگينى اش مرا گرفتار ساخته است.
― پس بر محمد صلى الله عليه و آله و آل او درود فرست و ستمى را كه من در حق خويش روا داشته ام بر من ببخش. و رحمت خويش را بر گذشت از گناهان من بكار گير. پس چه بسيار از رحمت تو كه شامل حال گناهكاران گرديده و چه بسيار از عفو و بخشش تو كه به ستمكاران رسيده است
― پس بر محمد صلى الله عليه و آله و آل او درود فرست و مرا نمونه اى قرار ده براى خطاكارانى كه از آنها در گذشته اى و با توفيق خود آنها را از ورطه ى سقوط نجات داده اى و در نتيجه از اسارت غضب تو آزاد شدند و در قلمرو عفو تو داخل شدند و از محدوده ى عدل تو درآمدند و در گستره ى حلم تو جاى گرفتند.
― اى خداى من، اگر تو با من چنين رفتار كنى، رفتار با كسى است كه منكر استحقاق عقاب تو نيست و هرگز خودش را از استحقاق انتقام تو تبرئه نمى كند.
― آرى اى خداى من، رفتار با كسى است كه ترسش از تو بيش از طمعش در توست، و كسى كه نوميدى اش از نجات، بيشتر از اميدش به رهايى است. البته نه به اين خاطر كه ياسش به درجه ى نوميدى كامل و يا طمعش به مرتبه ى غرور و غفلت رسيده باشد، بلكه به خاطر كمى نيكيهايش در كنار بديهايش و به خاطر ضعف استدلالش در جميع گناهانش.
― و اما تو اى معبود من، شايسته ى آنى كه صديقان به رحمت تو مغرور نشوند و خطاكاران از تو مايوس نگردند، چرا كه تو پروردگار بزرگى هستى كه فضل خود را از احدى منع نمى كنى و حق خود را از كسى بازخواست نمى نمايى
― ياد تو از هر آنچه ياد مى شود بالاتر است و نامهاى تو از هر اسمى كه به تو نسبت مى دهند، مقدستر است. و نعمتهاى تو در بين جميع مخلوقات منتشر است. و اى پروردگار عالميان، بر اين نعمتها سپاس و شكر، تو را مى سزد.