
در عذرخواهى از تبعات مردم و كوتاهى در اداى آن و رهائى خویش از آتش
و از دعاهاى آن حضرت (عليه السلام) است در عذرخواهى از تبعات مردم و كوتاهى در اداى آن و رهائى خويش از آتش
― خدايا! من از تو پوزش مى طلبم اگر بر بيچاره اى در حضور من ستم كردند و من يارى او نكردم، و يا كسى به من نيكى نمود و سپاس نگزاردم و گناهكارى از من عذر خواست و من نپذيرفتم و تنگدستى از من چيزى طلبيد و او را بر خود ترجيح ندادم، و حق مومنى بر ذمت من ثابت شد و كامل ادا نكردم، و بر عيب مومنى آگاه شدم و نپوشيدم، و از هر گناهى كه پيش آمد و من پرهيز نكردم
― اى خداى من! از اينها و مانند اينها پشيمانم و پوزش مى طلبم و پشيمانى من از گذشته مرا از مانند آنها در آينده باز مى دارد.
― پس درود بر محمد و آل او فرست و پشيمانى مرا از لغزشهاى پيشين و عزم مرا بر ترك معاصى پس از اين توبه اى گردان كه موجب محبت تو گردد چون تو توبه كنندگان را دوست دارى.