
و از دعاى آن حضرت علیه السلام هنگامى كه بر ابر و برق نظر مى كرد و صداى رعد را مى شنید
و از دعاى آن حضرت عليه السلام هنگامى كه بر ابر و برق نظر مى كرد و صداى رعد را مى شنيد
• بارخدايا در حقيقت اين دو نشانه اى از نشانه هاى تو، و اين دو خدمتگزارى از خدمتگزاران تواند، كه در اطاعت تو در رساندن رحمتى سودبخش يا عذابى زيانبار مى شتابند، پس به سبب اين دو باران بد بر ما مبار، و به واسطه ى اين دو بر ما لباس بلا و مصيبت مپوشان.
• بارخدايا درود فرست بر محمد و آلش، و بر ما سود اين ابرها و بركتش فروريز، و از ما آزار و زيان آن فراگير، و در آن ما را به آفت و بيمارى مرسان، و بر وسايل زندگى مان آسيبى مفرست.
• بارخدايا و اگر آن ابرها را براى كيفر برانگيخته اى، و از روى خشم روانه ساخته اى، پس ما را از غضبت به خودت پناه مى جوئيم، و براى خواهش عفو و گذشت به سوى تو مى ناليم، پس خشم را به سوى مشركبن ميل ده، و چرخ آسياى عذابت را بر كسانى كه غير تو را مى پرستند به دوران وادار.
• بارخدايا خشگى شهرهاى ما را به آب فشانى خود برطرف ساز، و انديشه ى بد سينه هاى ما را به روزى فرستادن خود بيرون ران، و ما را از خود به، ديگرى مشغول مكن، و اصل و مايه ى نيكى خود از ما قطع مگردان.
• چرا كه غنى كسى است كه تو بى نيازش ساخته اى، و سالم آنكه تو نگاهش داشته اى.
• هيچكس در برابر تو دفاعى ندارد، و هيچكس از تسلط تو امتناع نتواند، بر هر كه بخواهى به هر چه خواستى فرمان مى رانى، و درباره ى هر كس به هر چه اراده كنى حكم مى كنى.
• پس حمد و سپاس از آن تو باد بر آن بلادها كه از ما بازداشتى، و شكر تو راست بر آن نعمت ها كه بر ما روا داشتى، آن سپاسى كه سپاس سپاسگزاران پشت سر نهد، و آن سپاسى كه زمين و آسمان او پر كند.
• به راستى كه تو نعمت بخشى به موهبت هاى بزرگ، و بسيار بخشنده اى به نعمت هاى بزرگ، سپاس اندك را مى پذيرى، شكر ناچيز را پاداش مى دهى، نيكوكار خوشرفتارى، صاحب فضل و احسانى، خدايى جز تو نيست، بازگشت به سوى توست.