در خضوع و فروتنى براى خداى توانا و بزرگ

از دعاهاى امام عليه‏السلام است در خضوع و فروتنى براى خداى توانا و بزرگ


•    پروردگارا، گناهانم زبانم را بسته، و رشته گفتارم را از هم گسسته و هيچ عذرى برايم باقى نمانده به بلاى خود اسير و به كردار خويش گرفتارم، در ورطه خطاهايم سرگردان و از سرانجام خود حيرانم، از همه جا بريده‏ام و در كار خود درمانده‏ام.

•    خود را در رديف خواران گناهكار نهاده‏ام، و در جايگاه تيره‏بختان گستاخ گزارده‏ام و در زمره‏ى اندك انگاران كيفرت جاى داده‏ام.

•    شگفتا! به چه جرأتى در پيشگاهت گستاخى كردم و به كدامين حيلت خو د را فريفتم.

•    آقاى من، تو خود به سرنگونى‏ام به روى در آتش و لغزش قدمم رحم آور. با بردبارى‏ات از نادانى‏ام درگذر، و با احسانت گناهانم ببخشاى خدايا، من به گناه و خطاى خويش معترفم، اين دست و اين موى سرم براى كيفرت تسليم توام. ولى خداى من، به پيرى و پايانى عمرم و نزديكى مرگ و ناتوانى‏ام و بينوايى و بيچارگى‏ام رحم نماى.

•    خداى من، آن گاه كه ديگر نشانى از من در دنيا نماند و نامم در بين زندگان به ميان نيايد و به سان فراموش شدگان از يادها روم تو خود به من مهر ورز.

•    آقاى من، آن هنگام كه در قبر روى و حالم دگرگون شود و جسمم بپوسد و اندامم از هم پاشد و بندبند پيكرم از هم بگسلد به من رحم نماى. فرياد از غفلتم كه در عاقبت خويش نينديشدم.

•    مولاى من، در وقت رستاخيز و برانگيختن از قبر به من رحم آور چنان تقدير فرماى كه در آن روز در زمره اولياى خود جايم كنى، و در ميان دوستانت راهم دهى و در جوار خويش مأوايم نهى، اى خداوند جهانيان.