لطفا منتظر باشید

رحمانا، روز بدرود با ماه «رمضان» است، عبادتمان پذیرفته باد

رحمانا، روز بدرود با ماه «رمضان» است، عبادتمان پذيرفته باد


•    خدايا، اى كه از نياز پاداش بى نيازى،
•    اى كه از احسان و عطاى خويش پشيمان و نادم نشوى،
•    اى كه يكسان و يك شكل مكافات عمل نكنى.
•    بخششت ابتداى نعمت و عفو و احسانت بى علت و سبب باشد. عقوبتت از روى عدل و داد است و فرمانت از روى خير و صلاح .

•    اگر عطا كنى آنرا به منت نياميزى و اگر منع عطا كنى، بى ستم كنى.
•    خالقا، هر كس كه تو را سپاس گويد، تو او را پاداش سپاس دهى، هر چند كه تو اين شكر و سپاس بر دل او الهام فرموده اى.

•    هر كس كه تو را ستايش كند، تو او را جزاى آن ستايش دهى، هر چند كه تو اين ستايش بر او آموخته اى.

•    جرم پوشا، گناه و جرم هر كس را تو مى پوشانى، حال آنكه اگر مى خواستى مى توانستى رسواى مردمش كنى.
•    بذل و بخشش مى كنى به هر كس كه خواهى، حال آنكه مى توانستى بر او هيچ احسان نكنى. هر چند كه هر دو سزاوار رسوائى و منع بخشش تو بودند. اما تو نظام لطف خويش بر احسان گذاشته اى، و با قدرت از خطا مى گذرى و احسان و بخشش مى كنى.

•    گناه بخشا، با آنكس كه در تو راه كفران و عصيان پيش گرفته، با صبر و شكيبائى رفتار مى كنى، و بر آنكس كه به خود ستم روا داشته، فرصت و مهلت دورى از ظلم و ستم مى دهى. تو، به همه آنان تا آن هنگام بازگشت، با شكيبائى فرصت مى دهى، و در كيفر آنان شتاب نمى كنى، تا بر گناهان خويش از در «توبه» درآيند، و اگر هلاك شوند، به رضاى خود به هلاكت رسند، و اگر نگونبخت گردند از نعمت تو به بدبختى نرسند. چنين كسان پس از اينكه دليل و گواه بر آنها رسيد و راه هر عذرى را پوشاند، و مشمول عفو و اغماض و گذشت و بزرگوارى تو قرار گرفتند، تو در كيفرشان شكيبائى نمودى، به هلاكت و نگونبختى خواهند رسيد.

•    رحمانا، توئى كه در عفو و بخشش را به روى بندگان بگشوده اى و اين در را در «توبه» نام نهاده اى، و بر آن در، دليلى قرار داده اى تا هيچ كس از وحى تو بى خبر و گمراه نشود. اى كه نامت جاودانه است، تو خود گفته اى كه:
•    توبوا الى الله توبه نصوحا عسى ربكم ان يكفر عنكم سيئاتكم و يدخلكم جنات تجرى من تحتها الانهار يوم لا يخزى الله النبى و الذين امنوا معه نورهم يسعى بين ايديهم و بايمانهم يقولون ربنا اتمم لنا نورنا و اغفرلنا انك على كل شى ء قدير
•    (به سوى خداوند «توبه» كنيد، توبه اى به اخلاص و پاكى دل. شايد كه پروردگارتان، گناهانتان را بپوشاند، و شما را به بوستانهائى كه زير آنها جويبارها جاريست داخل سازد. روزى كه خداوند، پيامبر و آنان را كه به او ايمان آورده اند، خوار نسازد، (و) نور آنان در مقابلشان و از سوى راستشان مى رود، مى گويند: پروردگارا نور ما را كامل گردان، و ما را بيامرز، زيرا تو بر هر چيز توانائى).
•    آنگاه، پس از اينكه در رحمت گشوده شد و دليل اقامه گرديد، ديگر عذر آنكس كه غافل از ورود به آن جاودانه سرا باشد، چه خواهد بود؟

•    رحمانا، توئى كه در عفو و بخشش را به روى بندگان بگشوده اى و اين در را در «توبه» نام نهاده اى، و بر آن در، دليلى قرار داده اى تا هيچ كس از وحى تو بى خبر و گمراه نشود. اى كه نامت جاودانه است، تو خود گفته اى كه:
•    توبوا الى الله توبه نصوحا عسى ربكم ان يكفر عنكم سيئاتكم و يدخلكم جنات تجرى من تحتها الانهار يوم لا يخزى الله النبى و الذين امنوا معه نورهم يسعى بين ايديهم و بايمانهم يقولون ربنا اتمم لنا نورنا و اغفرلنا انك على كل شى ء قدير
•    (به سوى خداوند «توبه» كنيد، توبه اى به اخلاص و پاكى دل. شايد كه پروردگارتان، گناهانتان را بپوشاند، و شما را به بوستانهائى كه زير آنها جويبارها جاريست داخل سازد. روزى كه خداوند، پيامبر و آنان را كه به او ايمان آورده اند، خوار نسازد، (و) نور آنان در مقابلشان و از سوى راستشان مى رود، مى گويند: پروردگارا نور ما را كامل گردان، و ما را بيامرز، زيرا تو بر هر چيز توانائى).
•    آنگاه، پس از اينكه در رحمت گشوده شد و دليل اقامه گرديد، ديگر عذر آنكس كه غافل از ورود به آن جاودانه سرا باشد، چه خواهد بود؟

•    بخشنده و مهربانا، تو كه در داد و ستد با بندگان خويش، افزون به آنها دهى و مى خواهى كه در سوداگرى با تو پيوسته سود برند، و در عزيمت به سوى تو رستگارتر شوند.
•    خداوندا، اى كه نامت مبارك و بلندپايه است، فرموده اى: من جاء بالحسنه فله عشر امثالها و من جاء بالسيئه فلا يجزى الا مثلها
•    (هر كس كار نيكو كند، پاداشش ده چندان خواهد بود، و هر كس كار بد كند، جز مانند همان كار بدش، كيفر نبيند.)

•    همچنين فرموده اى:
•    مثل الذين ينفقون اموالهم فى سبيل الله كمثل حبه انبتت سبع سنابل فى كل سنبله مائه حبه و الله يضاعف لمن يشاء
•    (مثال آنانكه ثروت و دارائى خويش را در راه خداوند صرف مى كنند، شبيه، مثال دانه ايست كه هفت خوشه رويانيده كه در هر خوشه صد دانه باشد. و خداوند براى هر كه خواهد، چند برابر (ديگر هم اضافه) كند.)
•    همچنين فرموده اى:
•    من ذا الذى يقرض الله قرضا حسنا فيضاعفه له اضعافا كثيره
•    (كيست آنكه به خداوند وام نيكو دهد، كه خداوند آنرا برايش چندين برابر گرداند).
•    و تو اى قادر متعال، نظاير آنها از افزايش پاداش نيكى ها در «قرآن» سخنان بسيار نازل فرموده اى.

•    بنده نوازا، توئى كه آنان را با سخنان خويش به اسرار نهان تشويق و ترغيب و واقف ساختى، و در اين راه برايشان بهره اى وجود دارد، كه اگر راز نهان بر آنان عيان نمى كردى چشمانشان آنها را در نمى يافت، گوشهايشان آنها را درك نمى نمود، و انديشه شان به رفعت آن نمى رسيد. آنگاه فرموده اى:
•    فاذكرونى اذكركم و اشكروا لى و لا تكفرون
•    (مرا ياد كنيد تا شما را ياد كنم و مرا سپاس بگزاريد، و كفران نكنيد).
•    همچنين فرموده اى:
•    لئن شكرتم لازيدنكم و لئن كفرتم ان عذابى لشديد
•    (هر آينه اگر مرا سپاس بگزاريد، به شما فزونى دهم، و اگر مرا ناسپاسى كنيد، البته كيفر من سخت باشد).

•    همچنين فرموده اى:
•    ادعونى استجب لكم ان الذين يستكبرون عن عبادتى سيدخلون جهنم داخرين
•    (مرا بخوانيد تا (دعايتان) اجابت كنم. آنانكه از عبادت و بندگى من سركشى مى نمايند، به زودى با خوارى و شرمسارى داخل دوزخ شوند).
•    پس خداوند، دعاى خويش را عبادت و بجا نياوردنش را عناد و سركشى ناميده و هر كس ترك آن كند او وى را تهديد به ذلت نموده و به ورود به دوزخ بيم داده است.

•    پناه پذيرا، بدينسان، بندگان تو را به نعمت و بخششت به ياد آرند و سپاس نعمت تو گويند، و به دليل فرمانت تنها تو را خوانند و براى افزايش نعمتهايت، صدقه دهند، و با اين بخششها و دعا و سپاس از تو، پرهيز از خشم تو را خواهند و رو به رضا و خشنودى تو گذارند.

•    آفريدگارا، اگر مخلوقى، آفريده ديگر را آنگونه كه تو به راه راست رهبرى نموده اى، هدايت مى كرد، پس به احسان و لطف، ستايش و تقدير مى شد.
•    خداوندا، تا آنجا كه به شكرانه تو راهى وجود دارد، تنها تو را سپاس گوئيم. چنان سپاسى كه در سخن ما آيد، و اوج سخن، شكر و سپاس تو باشد.

•    بار الها، اى كه به بندگان خويش فضل و احسان عنايت فرموده اى و آنان را در زير سايه لطف و بخشش خويش گرفته اى. نعمت تو در وجود ما بس عيان و آشكار، و بخشش تو بر ما بس فراوان است، و چه بسيار كه ما مشمول ويژه يافته بركت و نيكى تو هستيم.

•    خداوندا، تو ما را به آئين برگزيده ات، و به راه پسنديده ات و به طريقى كه پويائى در آنرا بسى سهل و آسان گردانيده اى، هدايت فرموده اى، و موجب شده اى تا به تو نزديك و به راه كرامتت بينا شويم.

•    پروردگارا، تو از كردارهاى پسنديده و امور واجب و لازم، اعمال ماه «رمضان» را برگزيده اى. ماهى كه نسبت به ماههاى ديگر مخصوص، و روزهائى كه نسبت به روزهاى ديگر برترى دارد، و به خاطر اينكه «قرآن» و نورش را در اين ماه فرستاده اى، پس، از تمام ايام سال برگزيده تر باشد. چنين ماهى بس ارجمند و گرانقدر است، به سبب اينكه پاداش ايمان و عبادت ما در اين ماه چندين برابر شود، و روزه دارى در اين ماه بر ما امرى واجب است. تو ما را در اداى وظايف در چنين ماهى تشويق فرموده اى، و شب قدر را كه از هزار ماه بهتر است در اين ماه ارج و اعتبارى ديگر بخشيده اى.

•    در چنين ماهى تو ما را برگزيده تمام ملتها نموده، و با چنين بى مانند آئينى ما را بر تمام آئينها و ملتها برترى بخشيده اى. از اينرو به فرمان تو روزهاى اين ماه را به روزه دارى، و شبهايش را به يارى تو، به عبادت و طاعت، به بيدارى گذرانده ايم. و اين روزه دارى و شب زنده دارى را رحمت تو دانسته ايم و وسيله اى براى وصول به پاداش تو قرار داده ايم.
•    جهان آفرينا، آنچه از تو خواهند، بر اجابتش توانائى، و آنچه فضل از تو جويند، بر بخشش آن قادرى، و به آنكس كه قصد نزديكى به درگاه تو دارد، بس قريب و نزديكى.

•    اين ماه «رمضان» بر ما به خوبى گذشت، و مونس ما شد و برترين بهره هاى جهان را به ما بخشيد. هنگاميكه زمانش به پايان و وقتش به سر رسيد، و روزهايش رو به اتمام گذاشت، ما را ترك كرد و گذشت.

•    از اينرو ما با ماه «رمضان» بدرود گوئيم. چنان بدرود كسى كه جدائى اش بر ما بسى اندوهبار و دشوار است، و مفارقتش از ما، غم آورد و در دل بيم افكند. بسان بدرود كسى كه با ما عهدى و پيمانى داشته و احترامش بر ما واجب و اداى حقش بر ما لازم بوده است.
•    پس مى گوئيم كه: درود بر تو اى بزرگترين ماه خدا، و درود بر تو اى روز جشن و شادى ياران خدا.

•    درود بر تو اى گراميترين اوقاتى كه با ما همچون يار مهربان بودى، و درود بر تو اى روزها و لحظه هاى ماه رمضان.

•    درود بر تو اى ماهى كه حاجات در تو روا شود، و اعمال نيك در تو بسيار گردد.

•    درود بر تو اى كه، تا هستى، بودن با تو بى نظير است و احترام بر تو عزيز است. اى كه نبودنت و پنهان شدنت دردانگيز و جدائى از تو جاى رنج است.

•    درود بر تو كه تا آمدى ما را شادمان كردى و بر تو صميمانه انس و الفت گرفتيم، و آن زمان كه رفتى بر ما بيم و هراس و درد افتاد.

•    درود بر تو اى همسايه ما كه دلهايمان را نرم و گرم كردى، و گناه را از دامن دلمان پاك ساختى.

•    درود بر تو اى ياور مهربان كه در مغلوب و منكوب ساختن شيطان ما را يار و مددكار بودى و با تو بودن باعث شد كه راههاى صعب و سخت بر ما سهل و ساده شود.

•    درود بر تو كه چه بسيار خداوند در تو، بندگان آزاد نمايد و چه سعادت يابد آنكس كه بر تو احترام كند.

•    درود بر تو كه چه گناهان را پاك ساختى، و چه بر عيبهاى گوناگون پوشش نهادى.

•    درود بر تو كه چقدر بر گناهكاران عمر تو دراز شد، و چقدر در دلهاى با ايمان، بيم خدا افكندى.

•    درود بر تو كه هيچ روزى و ماهى، بر روز و ماه تو فخر نفروشد كه تو برترين روزها و ماههائى.

•    درود بر تو كه در تو همه چيز در امن و سلامت است.
•    درود بر تو كه مصاحبت و با تو بودن، و معاشرت و با تو آميختن هرگز زشت و ناپسند نيست.

•    درود بر تو كه با بسيارى بركت و نعمت بر ما وارد شدى و آلودگى گناه از جسم و جان ما بردى.

•    درود بر تو كه از روى دلتنگى هرگز وداع تو نگويم، و به خاطر اينكه ايام روزه دارى گذشته، از تو خسته نشده ام.

•    درود بر تو كه پيش از اينكه بيائى، مطلوب بودى و پيش از رفتنت ما اندوهگين و غمين شديم.

•    درود بر تو كه چه بسيار بديهائى كه به خاطر تو از ما دور شدند، و چه بسيار نيكيهائى كه به يارى تو به ما رو نمودند.

•    درود بر تو و بر شب «قدر» كه برتر از هزار ماه است.
•    درود بر ديروز و ديروزهاى تو، كه مشتاق و آرزومند تو بوديم و فردا و فرداها، كه مشتاق و آرزومند تو خواهيم بود.

•    درود بر تو و فضل و برترى تو كه با پايان رسيدنت از آن محروم شديم، و درود بر بركات گذشته ات كه از آن دور شديم.

•    آفريدگارا، ما اهل ماه رمضانيم. ماهى كه تو ما را در آن مقام و منزلت بخشيدى، ماهى كه به توفيق و عنايت تو به احسان و نيكى پرداختيم. ما آن زمان به اين ماه روى آورديم كه نگونبختان از آمدن و به پايان رسيدنش بى خبر بودند و اين غفلت موجب شد تا از فضل و كرم اين ماه عزيز محروم و معزول شوند.

•    خداوندا، اين توئى آن صاحب اختيارى كه به ما توفيق درك و شناخت اين ماه را بخشيدى، ما را به راه آن رهنمون باش، ما با بضاعت ناچيزمان روزه گرفتيم و عبادت و طاعت بجا آورديم كه بى يارى و حمايت تو اين مقدور نشود، و با اين همه براى تو ناچيز بود.

•    پروردگارا، پس تو را سپاس گوئيم و به رفتار ناخوشايند خود اقرار كنيم و به تقصير و تباهى اعمالمان اعتراف نمائيم.
•    كردگارا، از صميم دل از گناهانمان پشيمانيم و با بيانى رسا از تو پوزش مى طلبيم. پس در اين ماه با همه كوتاه آمدن در ايمان، به خاطر روزه دارى و اداى عبادت، به ما پاداش نيكو عطا فرما. چنان پاداشى كه ما را به خير رساند و به خزائن رحمتى كه آرزومندش هستيم دست يابيم.

•    خطا پوشا، ما را به خاطر تقصير و كوتاهى در عبادت، به باد سرزنش و ملامت مگير، و به ما طول عمر ببخش تا به ماه مبارك «رمضان» سال آينده برسيم، پس، آنگاه كه ما را به آن ماه «رمضان» رساندى، در عبادت و بندگى نيكوتر، ما را يارى فرما تا به عبادت و ايمانى كه شايسته آن ماه عزيز است، نائل شويم. چنان كن كه اى قادر متعال، ما، در دو ماه «رمضان» (امسال و سال آينده) چنان رفتار و كردارى شايسته داشته باشيم كه اين دو ماه پر پاداش ترين ماههاى عمرمان شوند.

•    جهان آفرينا، اگر در اين ماه، مرتكب گناهى- چه كوچك چه بزرگ- شده ايم، و يا از روى عمد، بار گناهى را به دوش خويش هموار ساخته ايم، و يا بر اثر فراموشى، بر خويش ستمى كرده ايم، و يا به دليل غفلت، پرده آبروى كسى را دريده ايم، تو اى قادر متعال ما را ببخش و بيامرز و از تقصير ما به بزرگوارى خويش بگذر.
•    الهى، درود تو بر «محمد» و خاندان او باد.
•    حاجت پذيرا، چنان كن كه اگر گناهى مرتكب شده ايم، اين گناه از چشم سرزنشگران پنهان ماند، و زبان كنايه گوى آنان، به روى ما باز نشود.
•    مهربانا، به احسان و اكرامت- كه هرگز كاهش و كاستى نپذيرد- ما را غريق لطف و رحمت خويش ساز، مبادا كه در اين ماه گناهى كرده باشيم كه تو ما را از آن نهى فرموده اى.

•    الهى، درود تو بر «محمد» و خاندان او باد.
•    پاك آفرينا، اندوه ما را به خاطر رفتن ماه «رمضان» از ميان ببر، و روز عيد را بر ما مبارك گردان، چنان كن كه اين روز عيد نيكوترين روزها شود و آن روزى باشد كه در آن گناهان ما پاك گردد. تو اى قادر متعال، گناهان عيان و نهان ما را بيامرز.

•    خطا پوشا، همانگونه كه اين ماه گذشت، تو نيز از گناهان ما بگذر، و همانگونه كه اين ماه از ما بيرون شد، تو بدى و خطاهاى ما را از وجود ما بيرون كن. آنگونه كه ما سعادتمندترين و بهره جوترين اهل ماه «رمضان» گرديم.

•    بنده نوازا، آنكس كه واجبات اين ماه را آنگونه كه شايسته بوده بجا آورده، ارج و قدر آنرا گرامى داشته، در اجراى احكامش به پايدارى كوشيده، از گناه خويش آنسان كه سزاوار بوده پرهيز كرده، با بهره گيرى از هر وسيله اى به سوى تو تقرب و نزديكى جسته، و جلب رضايت و خشنودى و لطف و رحمت تو نموده، پس تو اى قادر متعال، به قدرت خويش، اجرى جليل و پاداشى عظيم بر او ببخشاى، و از فضل و كرمت پاداشى چندين برابر به او عطا فرما. كه فضل تو را نقصانى و خزائن رحمتت را كاهشى نيست. گنجينه هاى احسانت هرگز نابودى نپذيرند و در احسانت به انسان تو را هيچ رنجى نباشد.

•    الهى، درود تو بر «محمد» و خاندان او باد.
•    بى شريكا، بر ما همان اجرى مقرر دار كه، بر آنكس كه تا روز رستاخيز در ماههاى «رمضان» روزه مى گيرد و طاعت تو بجاى مى آورد، پاداش مى دهى.

•    عافيت آفرينا، ما در روز «فطر»- كه براى مومنان روز عيد و شادمانى و براى اهل دين اسلام، روز اجتماع و تعاون و مددكارى است- از ارتكاب هر گناهى، يا انجام هر خطائى، يا انديشه ناروائى به سوى تو «توبه» مى كنيم و از تو استغفار مى طلبيم. مانند «توبه» و استغفار آنكس كه هرگز ميل و رغبتى به گناه ندارد، اگر «توبه» كند از گناه بيزار مى شود. چنان «توبه» و انابتى كه خالى از ترديد و دو دلى است. تو اى خداى بزرگ، اين «توبه»، را از ما بپذير، و از ما راضى و خشنود باش، و در اين «توبه» ما را ثابت قدم گردان.

•    برترا، چنان كن كه ترس كيفر دوزخ و عشق و اميد پاداش بهشت، رزق و روزى ما شود، تا به لذات آمرزش تو برسيم و از اندوه كيفر گناهانى- كه از شر آنها به تو پناه برده ايم- برهيم.

•    توبه پذيرا، تو ما را جزو «توبه» كنندگانى قرار بده كه سايه مهر و لطف و احسان خويش بر آنان مى گسترانى و «انابت» و بازگشت به اطاعت را از آنان مى پذيرى.
•    اى دادگر و عدالت گسترى كه همچو تو هرگز نيست، حاجتم بپذير.
•    بنده نوازا، پدران، مادران، همدينان- زندگان يا مردگان- و يا آنانكه پس از اين تا روز رستاخيز مى آيند و مى روند، تو همه را مشمول عفو و بخشش خويش قرار بده.

•    الهى، درود تو بر «محمد» و خاندان او باد.
•    چنان درودى كه بر فرشتگان مقرب درگاه و نزديكان عرش خويش مى فرستى.
•    الهى، درود تو بر «محمد» و خاندان او باد. همان درودى كه بر پيامبران فرستاده ى خويش فرستاده اى. همان درودى را كه اى خداوند جهانيان بر بندگان شايسته خويش فرستادى، بر او و خاندانش بفرست.
•    درودى كه بركتش نصيب ما شود، سودش به ما رسد، و به يارى اش حاجات ما، روا گردد.
•    خداوندا، تو تنها كريمى هستى كه به تو رو آورند.
•    تو تنها بى نيازى هستى كه بر تو اعتماد كنند.
•    تو تنها بخشنده اى كه از تو فضل و احسان جويند.
•    و تو اى قادر متعال، بر هر چيزى توانائى.

برچسب ها :
نظرات کاربران (0)
ارسال دیدگاه