آمرزگارا، از عقوبتت بیمناكم، در كیفرت مرا ایمن دار

آمرزگارا، از عقوبتت بيمناكم، در كيفرت مرا ايمن دار


•    آفريدگارا، تو اندام مرا درست و راست آفريدى. آنگاه كه كوچك بودم تو مرا پروراندى، و بى آنكه تلاش و كوشش كنم تو به من رزق و روزى دادى.

•    خداوندا، من در كتاب تو كه بر ما نازل شده و بوسيله آن بندگان خويش را مژده داده اى، خواندم كه فرموده اى:
•    يا عبادى الذين اسرفوا على انفسهم لا تقنطوا من رحمه الله ان الله يغفر الذنوب جميعا
•    (اى بندگان من كه بر وجود خود (نفس خود) اسراف كرده و از حد تجاوز كرده ايد، از رحمت و بخشش خدا نوميد نشويد كه خداوند همه گناهان را مى آمرزد.)
•    و پيش از اين، من مرتكب گناهانى شدم كه مى دانى. در آنچه مى دانى، از من داناترى، حال كه چنين است پس واى بر من رسوا و شرمسار! واى بر من به خاطر آنچه كه از من در دفتر تو ثبت شده است!

•    پروردگارا، اگر من به خاطر عفو و بخشش تو- كه همه را فرامى گيرد- نبود، خويش را هلاك مى ساختم، و اگر امكان داشت كه كسى از خشم خداوند خويش بگريزد البته كه من گريزنده تر از همه بودم. توئى كه هيچ رمز و رازى در زمين و آسمان بر تو پنهان نيست، و همه را آن روز عيان و آشكار خواهى ساخت، و تو از هر پاداشى و حسابرسى بى نيازى.

•    پاك آفرينا، تو مرا پيدا كنى، اگر از چشم تو بگريزم. تو مرا دريابى، اگر از دست تو فرار كنم. پس اينك اين منم كه در آستان تو خوار و سرافكنده ام و پيشانى عجز در برابرت به خاك نهاده ام، اگر مرا كيفر كنى سزاوار آنم، اى قادر متعال، هر كيفرى از سوى تو برسد كمال و انصاف است. اگر از من بگذرى، از زمانهاى دور، من مشمول اين گذشت تو شده ام، و تو بر جسم و جان من لباس سلامت و ايمنى پوشاندى.

•    جهان آفرينا، اينك از تو درخواست مى كنم و تو را به نامهايت كه بر ما نهان است سوگند مى دهم، تو را به نيكوئى هايت كه پرده هاى عظمت تو آنها را پوشانده اند سوگند مى دهم كه: بر اين بنده درمانده و ناتوان رحمت آور و مهربانى كن، اين بنده كه تحمل گرمى آفتاب را ندارد، چه رسد كه اسير گرمى آتش دوزخ شود. اين بنده كه تحمل شنيدن آواى رعد و خروش آسمان تو را ندارد، چه رسد كه بانك خشم تو را بشنود.

•    كردگارا، بر من رحمت آور، زيرا من مردى خوار و بى مقدارم. كم قدرت و بى منزلتم. كيفر من ذره مثقالى بر پادشاهى تو نخواهد افزود، اگر عذاب و كيفر من چيزى بود كه بر پادشاهى تو مى افزود، البته صبر و شكيبائى بر آنرا از تو آرزو مى كردم، و علاقمند بودم كه عذاب را تو افزون مى كردى تا بر پادشاهى تو بيفزايد. اما، اى قادر متعال، سلطنت تو بزرگتر و پادشاهى تو جاودانه تر از آنست كه اطاعت بندگان فرمانبردار بر آن بيفزايد، و يا نافرمانى گناهكاران از آن بكاهد.

•    مهربانا، تو بر من رحمت آور، اى مهربانترين مهربانان، و اى كه بس بزرگوار و احسانگرى، از گناهان من بگذر، و «توبه» ام را بپذير، زيرا كه تو «توبه» پذير مهربانى.