این آیه از چند کلمه تشکیل شده که مجموعه ای بسیار زیبا و شیوا برای بندگی و عزیز بودن معرفی می کند. انسان فطرتا دوست دارد همه کارهایش را به بهترین شکل به انجام برساند. در مورد بنده بودن هم همین است اما خب تنبلی و جهالت و ... مانع می شود. با این وجود بنده ی خوب بودن راه و رسمی دارد. عزیز خدا شدن، وقت و زمانی دارد اول « یَبِیتُونَ »: این فعلی است از کلمه «بیتوته»، به معناى «ادراک شب»؛ چه بخوابد و چه نخوابد. چه بخشی از شب باشد و چه تمام شب باشد. دوم « لِرَبِّهِمْ »: این عبارتی ترکیبی است از حرف «لِ»،

عبادت خالص علاوه بر آن که موجب گشایش کارها می شود وسعت روزی و رفع مشکلات را هم در بردارد، ضمناً موجب ایجاد آرامش روحی و روانی در انسان می گردد.

حضرت حق در آيه شريفه حنيف مسلم را در برابر مشرك قرار داده است لذا حضرت صادق حنيف يا حنيف مسلم را تفسير به كسى كرده كه همه جانبه براى خدا مخلص است و اعمالش از شرك پنهان و آشكار پاك است، بت‏هائى كه در عبادت ناخالصانه داخل‏اند و عبادتشان را آميخته با شرك ميكنند، يا وجودشان را آلوده به بندگى غيرخدا مى نمايند اعم از بت‏هاى حقيقى و مجازى هستند.