منظور از عهد، همان واقعیات اعتقادی، عملی و اخلاقی است که خداوند یا به وسیله کتاب با انسان عهد می‌بندد و انسان در باطن خود به این پیمان جواب مثبت می دهد

 نـمـاز، درمیان عبادتها، از مهمّترین عبادات است، بطورى که حدود ۱۰۴ مورد کلمه (صلاه ) با مـشـتـقـاتـش در قـرآن کـریـم ذکـر شـده و در پـانـزده مـورد بـه آن امـر شـده و در چـنـد جـا نـیـز رسـول اکـرم صلى الله علیه و آله درباره آن مورد خطاب قرار گرفته است.

پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله می فرماید: «رحم الله عبداً طلب من الله عزوجل حاجة فالّح فی الدعاء استجیب له او لم یستجیب»؛ «خدا رحمت کند بنده ای را که از خداوند متعال حاجتی را درخواست کند و بر آن اصرار بورزد. چه حاجتش برآورده شود و چه برآورده نگردد.»

روز عرفه، نماد معرفت و نماد ابراز عشق به خداوند یكتاست. هر آن کسی که قدم در راه زیارت بیت‌الله الحرام می‌گذارد و به ندای پروردگارش لبیک می‌گوید، آرزویش دیدن بیت‌الله است، اما امام حسین (علیه السلام) دیدار الله را به دیدار خانه‌اش ترجیح داد تا به رسالتش برسد و چه بسیار از همسفرانش که راه را از بیراه تشخیص نداده و دیدار خانه را به صاحبش ترجیح دادند.

حضرت صادق عليه السلام فرمود: هيچ بنده‌‏اى دست به درگاه خداى عزيز و جبار نگشايد، جز اين كه خداى عزوجل شرم كند كه آن را تهى برگرداند، تا اين كه از فضل و رحمت خود آن دست را پر كند، پس هرگاه يكى از شما دعا كرد، دستش را برنگرداند تا آن را به سر و روى خود بكشد.

تربیت و پرورش دادن خداوند دو نوع است: نوع اول پرورش و تربیت تکوینی است و نوع دوم پرورش و تربیت تشریعی است.

ماه رجب، آغاز پرفضیلت ترین سه ماه سال است(رجب، شعبان و رمضان) که هر سه ماه از مقام والایی در میان دیگر ماه های سال برخوردارند. گو این که این ماه، حتی در جاهلیت نیز مورد احترام زیادی بوده و آن را حرام می نامیدند زیرا جنگ و کارزار را نیز در این ماه ناروا وممنوع می دانستند. و چون به احترام ماه رجب، تمام سلاح ها بر زمین گذاشته می شد،آن را «اصم » نیز نام گذاری کرده اند.

بر طبق روایات ثابت شد که حیا گلی است که در سرزمین ایمانِ حقیقی قلبی شکوفا می‌ شود. اصل اولیة حیا را خداوند عنایت می‌ کند و رشد و شکوفایی ‌اش با ایمان به خدا، قیامت، نبوت، ولایت و عمل صالح است.

انبیاء الهی به دستور خداوند از امت‌های زمان حیاتشان تعهد می گرفتند و به افراد بعد از خود سفارش می‌کردند که وفادار به این پیمان باشند

کلمه «رغائب» جمع «رغیبه» به معنای چیزی که مورد رغبت و میل است و نیز به معنای عطا و بخشش فراوان می باشد. بنابراین معنای اول «لیله الرغائب» یعنی شبی که میل و توجه به عبادت و بندگی در آن فراوان است و بندگان خوب و شایسته خداوند دراین شب تمایل زیادی به رفتن به درخانه خداوند و ارتباط و انس با معبود خویش دارند.