English
خطبه 135
خطبه وقتى بين آن حضرت و عثمان مشاجره‌اى درگرفت
-
وَ مِنْ كَلام لَهُ عَلَيْهِ السَّلامُاز سخنان آن حضرت است
-
- وَ قَدْ وَقَعَتْ مُشاجَرَةٌ بَيْنَهُ وَ بَيْنَ عُثْمانَ، فَقالَ الْمُغيرَةُ بْنُ الاَْخْنَسِ لِعُثْمانَ: اَنَاوقتی بین آن حضرت و عثمان مشاجره ای درگرفت، مغیرة بن اخنس به عثمان گفت: من
-
اَكْفيكَهُ. فَقالَ عَلِىٌّ عَلَيْهِ السَّلامُ لِلْمُغيرَةِ:-در برابر او برای دفاع از تو کافی هستم. حضرت به او فرمود:
-
يَابْنَ اللَّعينِ الاَْبْتَرِ، وَ الشَّجَرَةِ الَّتى لا اَصْلَ لَها وَ لا فَرْعَ،ای فرزند طرد شده نسل بریده، و فرزند درختی که ریشه و شاخه ندارد،
-
اَنْتَ تَكْفينى؟! فَوَاللّهِ ما اَعَزَّ اللّهُ مَنْ اَنْتَ ناصِرُهُ،تو خود را هماورد من می دانی؟! سوگند به خدا که خداوند عزیز نکرده آن را که تو یارش باشی،
-
وَ لا قامَ مَنْ اَنْتَ مُنْهِضُهُ. اُخْرُجْ عَنّا، اَبْعَدَ اللّهُ نَواكَ،و برپا نمی ایستد آن که تو او را به پا داری. از این مجلس بیرون شو، خدا خیر را از تو دور کند،
-
ثُمَّ ابْلُغْ جُهْدَكَ، فَلا اَبْقَى اللّهُ عَلَيْكَ اِنْ اَبْقَيْتَ.و کوششت را به نهایت برسان، که خدا تو را مشمول رحمت نگرداند اگر بر من رحم کنی!
