English
خطبه 167
خطبه پس از بيعت با حضرت
-
وَ مِنْ كَلام لَهُ عَلَيْهِ السَّلامُاز سخنان آن حضرت است
-
- بَعْدَ ما بُويِـعَ بِالْخِلافَةِ، وَ قَدْ قالَ لَهُ قَوْمٌ مِنَ الصَّحابَةِ: لَوْ عاقَبْتَ قَوْماً مِمَّنْپس از بیعت با حضرت، عدّه ای به محضرش عرضه داشتند: چه خوب بود اگر آنان را که
-
اَجْلَبَ عَلى عُثْمانَ؟ فَقالَ عَلَيْهِ السَّلامُ:-در کشتن عثمان شرکت داشتند کیفر می دادی! امام فرمود:
-
يا اِخْوَتاهْ! اِنّى لَسْتُ اَجْهَلُ ما تَعْلَمُونَ، وَلكِنْ كَيْفَ لى بِقُوَّةای برادرانم، آنچه را شما می دانید جاهل به آن نیستم، اما با کدام قدرت؟
-
وَالْقَوْمُ الْمُجْلِبُونَ عَلى حَدِّ شَوْكَتِهِمْ، يَمْلِكُونَنا وَ لانَمْلِكُهُمْ،در حالی که آنان همچنان بر تخت شوکت سوارند، و بر ما چیره اند و ما بر آنان چیره نیستیم،
-
وَهاهُمْ هؤُلاءِ قَدْ ثارَتْ مَعَهُمْ عِبْدانُكُمْ، وَالْتَفَّتْ اِلَيْهِمْ اَعْرابُكُمْ،این قوم همانهایی هستند که غلامان شما با آنها شوریدند، و اعراب بادیه نشین نیز به آنها پیوسته،
-
وَ هُمْ خِلالَكُمْ يَسُومُونَكُمْ ماشاؤُوا. وَ هَلْ تَرَوْنَ مَوْضِعاً لِقُدْرَةو اکنون در بین شما هستند و به هر شکلی که بخواهند شما را می آزارند. آیا شما را بر کمترین
-
عَلى شَىْء تُريدُونَهُ؟ وَ اِنَّ هذَا الاَْمْرَ اَمْرُ جاهِلِيَّة، وَ اِنَّ لِهؤُلاءِچیزی که می خواهید قدرت هست؟ این کار آنان قطعاً کاری از سنخ کارهای جاهلیت بوده، و اینان را
-
الْقَوْمِ مادَّةً. اِنَّ النّاسَ مِنْ هذَا الاَْمْرِ ـ اِذا حُرِّكَ ـ عَلى اُمُور: فِرْقَةٌمددکار و پشتیبان است. اگر در این مسأله حرکتی پیش آید مردم از چند دسته بیرون نیستند: گروهی
-
تَرى ما تَرَوْنَ، وَ فِرْقَةٌ تَرى ما لا تَرَوْنَ، وَ فِرْقَةٌ لا تَرى هذا وَ لا ذاكَ.رأیشان رأی شماست، و فرقه ای رأیشان غیر رأی شماست، و گروهی را نه این رأی است و نه آن رأی.
-
فَاصْبِرُوا حَتّى يَهْدَأَ النّاسُ، وَ تَقَعَ الْقُلُوبُ مَواقِعَها، وَ تُؤْخَذَپس صبر پیشه کنید تا مردم آرام گیرند، و دلها از جوش و خروش بیفتد، و حقوق
-
الْحُقُوقُ مُسْمَحَةً .بـه آسـانی گرفتـه شـود.
-
فَاهْدَأُوا عَنّى، وَانْظُرُوا ماذا يَأْتيكُمْ بِهِ اَمْرى، وَ لاتَفْعَلُوا فَعْلَةًدر کنار من آرام باشید، و به انتظار دستورم بمانید، کاری نکنید که ارکان قدرت را
-
تُضَعْضِعُ قُوَّةً، وَ تُسْقِطُ مُنَّةً، وَ تُورِثُ وَهْناً وَ ذِلَّةً. وَسَاُمْسِكُ الاَْمْرَویران سازد، و توانایی را از دست ببرد، و به جای آن سستی و ذلّت آورد، به زودی این مسأله را با مدارا حل می کنم
-
مَا اسْتَمْسَكَ، وَ اِذا لَمْ اَجِدْ بُدّاً فَآخِرُ الدَّواءِ الْكَىُّ.تاوقتی که مدارا ممکن باشد، و هرگاه چاره ای نیابم آخرین دوا داغ نهادن است (و آنان را از دم شمشیر می گذرانم).
