خطبه 216
خطبه در طلب فراوانى روزى
-
وَ مِنْ دُعاء لَهُ عَلَيْهِ السَّلامُاز دعاهای آن حضرت است
-
در فراوانی روزی
-
اللَّهُمَّ صُنْ وَجْهى بِالْيَسارِ، وَ لاتَبْذُلْ جاهى بِالاِْقْتارِ، فَاَسْتَرْزِقَبار خدایا، آبرویم را به بی نیازی حفظ فرما، و حرمتم را به تنگدستی نشکن، تا از آنان که روزی
-
طالِبى رِزْقِكَ، وَ اَسْتَعْطِفَ شِرارَ خَلْقِكَ، وَ اُبْتَلى بِحَمْدِ مَنْتو را خواهند روزی خواهم، و از شرار مردم خواستار عطوفت باشم، و به ثنای کسی که به من ببخشاید
-
اَعْطانى، وَ اُفْتَتَنَ بِذَمِّ مَنْ مَنَعَنى، وَ اَنْتَ مِنْ وَراءِ ذلِكَ كُلِّهِ وَلِىُّدچار آیم، و به بدگویی آن که از بخشیدن به من دریغ ورزد مبتلا گردم، و تو ماورای این همه،
-
الاِْعْطاءِ وَ الْمَنْع ِ «اِنَّكَ عَلى كُلِّ شَىْء قَديرٌ».اختیـاردار بخشش و منـعی، چـه اینـکه بـر هـر چیـز تـوانـایـی.