English
خطبه 219
خطبه درباره يكى از حاكمان
-
وَ مِنْ كَلام لَهُ عَلَيْهِ السَّلامُاز سخنان آن حضرت است(1)
-
لِلّهِ بِلادُ فُلان، فَقَدْ قَوَّمَ الاَْوَدَ، وَ داوَى الْعَمَدَ. اَقامَ السُّنَّةَ، وَخداوند شهرهای فلان را خیر دهد، چه اینکه کژی ها را راست کرد و درد را درمان نمود. سنّت را به پا داشت،
-
خَلَّفَ الْفِتْنَةَ. ذَهَبَ نَقِىَّ الثَّوْبِ، قَليلَ الْعَيْبِ. اَصابَ خَيْرَها،و فتنه را پشت سر انداخت. با جامه پاک و کم عیب از دنیا گذشت. به خیر حکومت رسید
-
وَ سَبَقَ شَرَّها. اَدّى اِلَى اللّهِ طاعَتَهُ، وَ اتَّقاهُ بِحَقِّهِ. رَحَلَ وَ تَرَكَهُمْو از بدی آن پیشی جست. بندگی حق را به جا آورد، و حقّ تقوای او را مراعات نمود. از میان رفت و مردم را
-
ــــــــــــــــــــــــــــــــــ1 در اینکه این سخنان درباره کیست، رک: سیری در نهج البلاغه، استاد شهید مطهری، آخر فصل مربوط به عمر. (ویراستار)
-
فى طُرُق مُتَشَعِّبَة، لايَهْتَدى فيهَا الضّالُّ، وَ لايَسْتَيْقِنُ الْمُهْتَدى.در راههای گوناگون رها کرد، که گمراه در آن هدایت نیابد، و راه یافته پابرجای بر یقین نماند.
